Drenthe

Oktober 1998. Hoog water in Meppel. Overstroomde landerijen, de straten blank, zandzakken voor de deur. Koningin Beatrix bezoekt het gebied op laarsjes. De laatste twijfelaars zijn over de streep, het stroomopwaarts gelegen Dwingelderveld moet als nat natuurgebied beter geschikt worden voor wateropvang. Twee vliegen in één klap: Meppel droog en meer biodiversiteit voor het Dwingelderveld. En zo ging het met meerdere natuurgebieden in Drenthe. Een beter waterbeheer gaat hand in hand met het onderhoud van het landschap, de ontwikkeling van natuur en het beschermen van bedreigde soorten. Gelijktijdig bloeit het toerisme op.

Zonder blikken of blozen slaat Staatssecretaris Bleker nu een nieuwe weg in. Het geld is op, vindt deze CDA-bewindsman. Het kan allemaal wel een onsje minder. Sterker nog, het kan miljoenen minder. De provincies moeten voortaan zelf maar verantwoordelijk zijn voor hun natuurgebieden. Den Haag betaalt nog maar mondjesmaat mee. Niets te maken met de mooie plannen in Drenthe.
Voor Drenthe betekent dit een gigantische strop voor de provincie. Voor de al afgesproken grondaankopen in geplande natuurgebieden is geen geld meer, waardoor de provincie voor minstens 40 miljoen het schip in gaat. Voor het beheer van natuurgebieden moet de provincie voortaan ieder jaar miljoenen bijlappen. Geld dat er niet is. Dag vogels, dag bloemen. Dag natuur, dag toerisme.

De bezuinigingsoperatie van Bleker pakt voor de provincie Drenthe zo ongeveer het meest beroerd uit van alle provincies. Drenthe heeft als provincie van rust en ruimte veel natuur. Drie van de twintig nationale parken liggen in de provincie. Het rijk trekt daar de handen van af. In tegenstelling tot andere provincies met ook veel natuur zoals Gelderland en Brabant, heeft de provincie Drenthe geen miljarden overgehouden aan de verkoop van nutsbedrijven als Essent en Nuon. De regenten van deze rijke provincies trekken graag de portemonnee om de scepter te mogen zwaaien over hun natuurgebieden. De reserves van de provincie Drenthe bedragen niet meer dan 120 miljoen. Dat klinkt nog best veel. Maar het is bij lange na niet voldoende om probleemloos taken van het rijk over te nemen. Bleker rekent zich rijk met zijn voorgestelde oplossing; verkoop de lapjes grond maar weer die in het verleden zijn aangekocht. Klinkt goed: grond weer terug naar de markt en met de opbrengst de verplichtingen afbetalen en nieuwe gebieden ontwikkelen. Juist Bleeker moet weten dat goed grondbeleid een meerjaren verhaal is, nu uitverkopen is kapitaalvernietiging.

De Drentse politiek buigt zich binnenkort over de voorstellen van Bleker. De Drentse PvdA-gedeputeerde Munniksma mocht in de delegatie van provincies meepraten over het natuurakkoord met de staatssecretaris en stelt GS de Drentse Staten voor om in te stemmen. Instemmen echter onder ‘opschortende’ voorwaarden. Die voorwaarden zijn dat de overige provincies financieel een beetje bij moeten springen voor Drenthe. Hoe dat verder geregeld moet worden is echter onbekend. Het risico is dan ook levensgroot dat er niks van terecht komt en partijen weer tegen over elkaar komen te staan. Juist in Drenthe zijn er goede overleggen tussen natuurorganisaties, agrarische sector, waterschap en overheid zodat iedereen baat heeft bij de ontwikkeling van ons landschap.

De SP in Drenthe luidt de noodklok. We vinden dat de provincie niet in moet stemmen, maar een vuist moet maken. Een vuist voor eerlijke behandeling, een vuist voor de Drentse natuur en een vuist voor de toekomst van deze regio.

Namens de SP-Drenthe

Louise Smits
Martijn van Middelaar