Drenthe

ASSEN – Bos en hei. Koeien in de wei. Wegen en spoorlijnen. Vliegvelden en windmolens. De Drentse Staten stelden onlangs na heel lang vergaderen het nieuwe omgevingsbeleid voor Drenthe vast. Mooi geregeld? Volgens SP-Statenlid Renee Westerhof lijkt het omgevingsbeleid florissanter dan het is. De provincie Drenthe weigert namelijk het omgevingsbeleid juridisch vast te leggen in verordeningen. Westerhof: ,,Gemeenten staan voortaan centraal bij bestemmingsplannen. Daarbij moeten ze zich houden aan het provinciaal beleid zoals vastgelegd in verordeningen. Prima. Maar dan moet je wel een verordening vaststellen. Zonder verordening kunnen ze hun jeweetwel afvegen met het omgevingsbeleid. De gedeputeerden van Drenthe vinden zo’n verordening waarin je het beleid juridisch vastlegt onnodig en bovendien in strijd met hun uitgangspunt dat alles in goed overleg rond kan komen tussen provincie en gemeentes. Een mooi geloof, maar wat als het een keer niet opgaat? Alle deskundigen zijn hierover eens. Zonder verordening, geen poot om op te staan!’’

Menselijke maat in boerenbedrijf
Over het algemeen is Westerhof bijzonder te spreken over het omgevingsbeleid in Drenthe. ,,Hoe het landschap er hier uitziet, alle natuurgebieden, de boomsingels. Jarenlang is er aan gewerkt. En ook prachtige vaak oorspronkelijke terreinen als het Leggelerveld, het Fochteloërveen, het Bargermeer. Of de “de oude Willem”, de vallei met een fietsroute hier even verderop vanaf Smilde. Dat is toch allemaal maar voor elkaar gekomen’’. Toch zijn er ook ontwikkelingen die de SP tegen wil gaan. ,,De verrommeling van het landschap of de ongerichte groei van bedrijventerreinen moet natuurlijk een halt toe worden geroepen. Ook willen we de boerenstand in Drenthe graag behouden. Niet nog meer intensieve veehouderij, geen megastallen. Gewone boeren moeten een faire kans krijgen een eerlijk inkomen te verdienen. De nadruk moet daarbij liggen aan het leveren van gezonde producten aan de consumenten in de regio. Geen megabedrijven, maar meer samenwerken. Gezamenlijke inkoop, gezamenlijk gebruik van machines. De menselijke maat moet gehandhaafd blijven in het boerenbedrijf’’. Westerhof wijst ook op de ondergrond in Drenthe, die tegen het korte termijn denken beschermd moet worden. De SP ziet niets in ondergrondse opslag van CO2. Belangrijk zijn ook de archeologische waarden. ,,Drenthe investeert geen dubbeltje in de Hunebedden, terwijl dat toch alleen al toeristisch gezien uniek is’’, constateert Westerhof verbolgen. ,,Verder vinden we dat we op weg moeten naar een schone duurzame provincie. De asfalt central bij Meppel, de vuilverbranding bij Coevorden of slachtafval activiteit bij Wijster niet in Drenthe thuishoren. Wij zijn een toeristische provincie’’.

Windenergie
Het omgevingsbeleid wijst terreinen bij Coevorden en bij 1e en 2e Exloërmond aan voor windmolenparken. Pas na 2020 kan er naar verdere uitbreiding gekeken worden. Dat is te weinig vindt de SP. ,,Klungelig. Er liggen zat initiatieven. Waarom zouden ze bijvoorbeeld bij Hoogeveen niet verder mogen met het plan voor windmolens? Ook het onlangs door het CDA gelanceerde idee om bij electriciteitsmasten gelijktijdig speciale windmolens in gebruik te nemen, leidt nu schipbreuk doordat het CDA de verkeerde motie steunde’’.

Ammoniak beleid blijft in de lucht hangen
Inmiddels hebben de Staten het omgevingsbeleid goedgekeurd. Maar de boeren in Drenthe weten nog steeds niet waar ze zich aan moeten houden voor hun ammoniakuitstoot. De zogenaamde Ammoniak Kaart Veehouderijen moet nog vastgesteld worden. ,,We hebben erop gewezen dat het één niet zonder het ander kan. Om te kunnen boeren, moet een boer weten, wat wel en niet kan. Even wachten, krijgen ze te horen. Omdat de Ecologische Hoofdstructuur nog niet bekend is. Maar hoe kun je in Drenthe een omgevingsbeleid vaststellen, als de boeren in onze provincie daar nog niet over mee kunnen praten? Ik vind het heel betreurenswaardig’’, besluit Westerhof. ,,Wat ons betreft kan het omgevingsbeleid inhoudelijk zeker beter. Maar onze grootste zorg is momenteel dat de Drentse Staten wel het omgevingsbeleid vastgelegd hebben, maar nog geen opdracht hebben gegeven om het beleid in verordeningen vast te leggen. Daarmee neem je risico’s. Natuurlijk nemen we meteen aan dat gemeentes zelf ook goed weten wat noodzakelijk is. Maar als je als provincie al niet meer durft te handhaven, wat doe je dan als een gemeente zomaar een megastal goedkeurt, het industrieterrein uitlegt terwijl overal in Drenthe terreinen braak liggen, of het stiltegebied laat verstoren?’’