Drenthe

Op verzoek van de SP werden de jaarstukken van de WMD door de fracties besproken. Philip Oosterlaak begon zijn bijdrage door te citeren uit het boek van Lukas Koops: Relus ter Beek, een handelsreiziger in de politiek. Lees hier de bijdrage :

Beste mensen,

'Sipke Swierstra bewaart bijzondere herinneringen aan een paar reizen, die hij met Relus ter Beek maakte naar Indonesië. 'Ik was voorzitter van de raad van commissarissen van de Waterleiding Maatschappij Drenthe, de WMD, en samen met de directeur van de WMD zijn we een paar maal naar Indonesië geweest voor onderhandelingen in het kader van waterprojecten, onder andere op de Molukken. Met de expertise van de WMD konden daar belangrijke projecten uitgevoerd worden. Een soort ontwikkelingssamenwerking.

Relus had daar een warm gevoel bij en was er met plezier bij betrokken. Er moest stevig onderhandeld worden met Indonesische overheden. Relus was mee omdat men daar vindt dat een directeur van een waterleidingbedrijf onvoldoende status heeft. Men kijkt daar nog altijd op tegen autoriteiten. Misschien is dat een erfenis van de koloniale tijd. Voor een oud-minister en op dat moment gouverneur van een provincie gaan deuren open die voor anderen gesloten blijven en kom je op niveaus binnen die nodig zijn om projecten voor elkaar te krijgen.'

Sipke Swierstra is onder de indruk van de wijze waarop Relus ter Beek daar zijn rol invult. 'Ik heb met verbazing en ook met bewondering gekeken en geluisterd naar de wijze waarop Relus daar aan het onderhandelen was. Het riep bij mij herinnering op aan de koloniale tijd. Het decorum. Hij liet zich alles welgevallen en ging buitengewoon charmant met de Indonesiërs om. Tegelijkertijd zag je hem genieten. Hij was de autoriteit. Op zo'n moment zag je ook dat hij een enorme internationale ervaring had. Hij ging het gesprek aan op basis van zijn grote kennis, ook van Indonesië. Hij wist vreselijk veel en was gehaaid.'

Een citaat uit een boek van Lukas Koops: Relus ter Beek, een handelsreiziger in de politiek.

Beste mensen,

Voor ons liggen omvangrijke stukken over de WMD. Hoe die worstelt met het verleden. Met Indonesische waterprojecten en Wildlands. Het leek me goed om te beginnen een blik te werpen op het verleden, hoe dat allemaal zo gekomen is. Wat dat betreft leek dit citaat me een aardige inkijk te geven in de bestuurlijke cultuur in Drenthe van destijds.

Achteraf is makkelijk te concluderen dat de bestuurlijke politieke cultuur de crisis binnen de WMD mogelijk heeft gemaakt. Een cultuur van niet zeuren, we gaan het fixen. Transparantie, controle, kaders door de politiek. Allemaal van minder belang.

Uiteindelijk is het fiasco in Indonesië compleet.

Er liggen hier flink wat stukken. Niet eens alle stukken. Maar als je dat zo doorleest dan is duidelijk dat de WMD nog een hoop werk te doen heeft. Weliswaar geeft de accountant een goedkeurende verklaring, maar zet daar gelijk een waslijst aan verbeterpunten naast.

We hebben een aantal vragen gesteld aan de collega fracties bij de agendering.

Wat ons betreft is het antwoord op de vraag 'Wat is uw zienswijze met betrekking tot het gevoerde beleid van de WMD de afgelopen jaren? Ontluisterend.

En de vraag. Vindt u dat u voldoende geïnformeerd bent over het in het verleden gevoerde beleid en over de aanpak voor de toekomst. Nee. Naar ons idee hoort de besluitvorming transparant te zijn, controleerbaar en moet de politiek de kaders aangeven voor de toekomst van het bedrijf. Naar onze mening hoort deze staten op basis van een gedegen voorstel aan te geven hoe het verder moet met de WMD.

Inmiddels worden de scherven bijelkaar geveegd. Met een nieuwe directie en een nieuwe Raad van Commissarissen. Maar de vraag is nog steeds Hoe zit het met de transparantie, de controle en de kaders die door de politiek gesteld moeten worden, zeker voor de toekomst.

Beste mensen,

Naar onze mening moeten we om te beginnen iets met het verleden. Wat zijn de lessen, ook voor de Drentse politiek zelf. Wat ons betreft voer voor een onderzoekscommissie of iets dergelijks. Op basis van gedegen onderzoek.

Daarnaast moeten de staten ook iets met de toekomst van de waterleidingmaatschappij Drenthe. Wat is de beste manier om dat voor de toekomst te borgen. Hoe zorgen we dat voortaan wel sprake is van transparantie, controle en kaders door de politiek. Wat wordt het plan voor de toekomst op middellange termijn?
Want er zijn grote risico's. Niet alleen financieel. Maar ook dat een nutsbedrijf als de WMD gericht op schoon drinkwater voor iedereen, kan veranderen in een bedrijf dat opgegaan is in andere handen bijvoorbeeld met winstoogmerk. Nu is de WMD zelfstandig, maar het kringetje van Raad van Commissarissen en aandeelhouders is beperkt van omvang. De politiek staat op afstand. Wat de SP betreft is het goed dat deze staten de komende tijd de verantwoordelijkheid voor de WMD nadrukkelijker oppakt.

Dit als aftrap.