Drenthe

Het leek een eenvoudig verzoek. Journalist de Kleine vroeg de geheimhouding van stukken van de provinciale onderzoekscommissie Eurochamp op te heffen. Deze commissie moest opheldering geven over het lekken van een eerder KPMG rapport over deze fraude zaak.

Voor de voormalige coalitiepartijen PvdA, VVD en CU was de vraag niet één maar wel tien bruggen te ver. De SP pleitte, net als de overige fracties, voor openbaarheid. SP-er Oosterlaak: ,,Juist doordat bestuurlijk Drenthe steeds liever geen opening van zaken geeft, ettert deze zaak maar door.’’     Een jaar of vijf geleden kwamen mogelijke malversaties bij de door de provincie Drenthe gesubsidiëerde stichting Eurochamp aan het licht. De stichting organiseerde de spelen voor gehandicapten in Assen. De affaire groeide uit tot een zwart hoofdstuk in de geschiedenis van het provinciaal bestuur in Drenthe. In plaats van verantwoording af te leggen probeerde de toenmalige gedeputeerde Haarsma het onderzoeksrapport geheim te verklaren. Het was het begin van veel geharrewar, lekken van stukken, onenigheid in het college en een hoop vruchteloos nader onderzoek. De preciese toedracht over het lekken van het rapport bleef onopgehelderd. Betrokkenen hielden de lippen stijf op elkaar. Wel gaf gedeputeerde Klip toe dat zij niet de volledige waarheid had verteld tegenover de onderzoekscommissie, hetgeen echter gewoon bekend bleek te zijn bij het college van GS. Voor de SP was dat reden om samen CDA en GL een motie van wantrouwen tegen het college in te dienen. Het College had de staten niet geïnformeerd en zelfs tegenover een onderzoekscommissie niet de waarheid verteld. De motie haalde het niet.   Jounalist de Kleine verzeilde tot zijn oren in de kwestie. Hij raakte in conflict met zijn werkgever het Dagblad van het Noorden vanwege zijn werkwijze en ook met voormalig gedeputeerde Klip, waar hij geruime tijd vriend des huizes was. SP-er Oosterlaak: ‘’De soap is compleet. Maar er ligt een concrete vraag om de geheimhouding van stukken op te heffen. Wij kiezen voor het openbaar maken van de stukken van de onderzoekscommissie, op een zo simpel mogelijke manier. Eigenlijk had dat veel eerder al moeten gebeuren. Daartoe is om te beginnen opheffing van de geheimhouding noodzakelijk. Deze Staten hebben de geheimhouding voor de commissie opgelegd en kunnen die ook weer opheffen. Het horen achter gesloten deuren was bedoeld om de onderzoekscommissie zo veel mogelijk ruimte te geven. De waarheid moest boven water komen. Voorkomen moest worden dat betrokken ambtenaren bang hoefden te zijn dat hun baas indien die betrokken zou zijn, mee zou luisteren. Er volgde een rapport met de bevindingen van de commissie, waarin de hamvragen niet beantwoord werden. Wat er precies gebeurd is, hoe stukken gelekt zijn en wie daarvoor verantwoordelijk was werd niet opgehelderd. Nu ligt er een verzoek de geheimhouding van de stukken van de onderzoekscommissie op te heffen. Dat lijkt me geen probleem. Er hangt al veel te veel mist rond deze zaak. Dan kan Provinciale Staten zelf kennis nemen van de stukken. De beoordeling in hoeverre zakelijke belangen van de provincie mogelijk geschaad zouden worden, of de privacy van mensen nodeloos zou kunnen worden geschaad op een moment dat alles ook openbaar wordt gemaakt is een volgende stap. Mocht blijken na de opheffing van de geheimhouding van de stukken, dat er in deze verslagen zaken aan de orde zijn geweest die niet openbaar horen te worden, - ik kan het me eigenlijk nauwelijks voorstellen - , dan is het nog altijd mogelijk passages niet vrij te geven’’. Een door de statengriffie ingewonnen juridisch advies bevestigde de zienswijze van de SP. Volgens de voormalige coalitiepartijen lag het echter meer voor de hand niet in te gaan op het verzoek van de Kleine, waarna voor deze de weg naar de rechter open zou staan. De meerderheid van de Staten besloot geen gehoor te geven aan het verzoek van de Kleine.   Oosterlaak: ‘’De kans dat journalist de Kleine een dergelijke procedure bij de bestuursrechter met vlag en wimpel gaat winnen ligt voor de hand. Dat het weer zover moet komen is eigenlijk idioot. De provincie mag namelijk gewoon zelf groen licht geven voor het opheffen van de geheimhouding van de stukken van de commissie. Onderhuids woekert de affaire voort. En ondertussen weten we dat er mensen zijn die heel goed op de hoogte moeten zijn wat er precies gebeurd is in de kwestie Eurochamp. Als die nu eens naar voren zouden treden dan kunnen we eindelijk schoon schip maken met deze affaire.”