Drenthe

Dichter Egbert Hovekamp liet zich inspireren door het SP rapport "Loopt de zorg vast of worden we blij verrast" en de discussie tijdens de presentatie. De gedichten en zijn declameren kregen veel lof van de aanwezigen en we willen ze u niet onthouden.

Egbert Hovenkamp II

*

GRIJS IN VOREN

*

Laat het grijs niet kleurloos grommen
naar oude dijken
van vergane normen en rottende waarden
met hier en daar een trillende hand
hulpeloos uitgestoken, dan weer
vallend in schoot van moeder
of hand van vader
vergeten in overvliegende herinneringen
drijvend als een sluierwolk

Dagen tellen niet op, geven niet weer
wat voor leven doorgaat;
dagen eten slechts kruimels tussen
duim en wijsvinger
gesprokkeld, verzameld voor een tandeloze, sprakeloze mond

Het grijs waste eens kleuren levend
zoals het nu zelf verlangt
naar wagende handen
rond handen gelegd

Stil valt stem
lam ligt lichaam
HELP roept hulpeloze kreet -
ze zullen de zalen vullen
ze zullen vergeten raken
ze zullen de einder staren
ze zullen geheimen vergaan

Tijd zal tekenen
waarvoor geen schetsboek is
Tijd zal leren
waarvoor geen blauwdruk is
Tijd zal vergaan
Eeuwigheid zal glimlachen
onder een tooi van voorbije jaren
Tijd zal stillen
wat nu zorgnood heet

Daar, dus hier in voren,
ligt het land waar
winden waaien,
waar nu een droom geboren
op stokstijve stelten staat

Grijs vouwt zich op
vol taal en tekens
Grijs stokt niet in statistieken
op het raam naar morgen
geplakt
Grijs blaast de adem over grijs
der hersenen
tot de geest wordt gegeven:
Een Antwoord Mateloos

*EGBERT HOVENKAMP II*

*

ZORGSJOKKEN

*
*(laat het je een zorg zijn)*

Grijze hersencellen
staan op scherp,
gereed aan te nemen
op te nemen
in te nemen
om vervolgens te slijpen,
de scherpe kantjes
er extra aan te zetten

-o-

Er is onderzocht dat,
gebleken dat
er vragen zijn
er antwoorden tuimelen,
palen en perken,
welles en nietes,
ja en amen,
of toch maar open blijven,
helder kijken, eerlijk zien
en wie weet zeker,
wie zegt misschien ?

-o-

Wat als paal boven water
wat als aap uit de mouw
wat als wijzer met de jaren
wat als leeftijdskwaal
wat als warrig verhaal
wat als voorspelbaar
wat als komt wat komt
wat als gruizige geest
wat als dommelende dementie
wat als na ons de zondvloed
wat als mantel der liefde zorg
wat als woning te hoog bedrempeld
wat als
wat als doek valt
en visie verstikt
?

-o-

Richt je op -
richt je op wat is,
wat werkelijk is,
wat vraag is

Richt je op -
richt je op wat te duiden is,
te luiden is

Richt je op -
richt je op wat van waarde is
waar op het hart
wordt geklopt

-o-

We bieden vragen aan,
we vragen antwoorden:
gestroomlijnd, openbaar,
snipperloos,
mateloos,
kant en klaar,
voor zessen klaar

-o-

Pluk vruchten,
breek brood,
schenk de wijn,
nodig aan de dis,
voeg kruimels weer samen
tot deelbaar maal

-o-

Mens van alle markten thuis
prijsbewust onderdak in tehuis;
hoe we omgaan met hen
die niet productief meer zijn,
laat beschaving zien;
heb er geen hinder van,
ze bestaan,
lang zullen ze leven,
samen met hen leven,
met name: LEVEN
Niet cynisch, niet klinisch,
maar Van Harte.
(Alle tehuizen van de markt,
deuren wagenwijd open,
omdat het een gegeven is)

-o-

Wie is mens-wie,
wie leeft en
laat lang leven ?

Wat is zorg ?
Is het ons een zorg ?
Is het een waarborg ?
Een uitdaging ?
Een bezoeking ?
Een zegen, een vloek ?
Wordt er gezwegen,
staat het te boek ?

-o-

Perspectief van binnen uit;
lange lindelanen
om te blijven lopen,
naar elk anders huis en haard -
de zorg is leven waard:
zonder limiet,
zonder prijskaart

-o-

Is dit alles ?
Alles wat er is ?
Is er leven voor de dood ?
Wordt er gezorgd
voor dagelijks brood ?
Zijn we Koning Klant
in stoel en ledikant ?
Heten we ziek,
produkten in een ZorgFabriek ?
Wie Zwarte Piet, Jan Modaal,
Man Van Een Woord Een Woord,
Wie Man Van Staal ?

-o-

Welke omgeving, welke beleving,
welke regelgeving ?
Welke handen aan bed, in schoot,
in het haar ?

-o-

Rantsoen !
Geen poen !
Het hiermee doen !

Door alles heen
zeg ik, als dichter,
fluister en schreeuw
het, als mens:
Aan Zorg Hoort Geen Grens !
We hebben het over mensen,
die jaren, leven wensen.
de zorg is onze zorg,
geen loze kreet,
maar een waarborg

-o-

Laten we geen
vage Utopie bezingen;
weer zo'n luchtbel
op springen

Geen oude wijn in nieuwe zakken,
maar een werkelijkheid
om met alle handen
aan te pakken

*EGBERT HOVENKAMP II*